Altered Carbon - Eerste aflevering

Je lichaam is niet meer dan een huls, het is niet wie je bent. Met die theorie gaat de nieuwe Netflix sci-fi serie Altered Carbon aan de haal. In dit verhaal dat zich in de toekomst afspeelt is het innerlijk van iedereen, diens karakter en herinneringen, opgeslagen op een soort van harde schijf die in een willekeurig lichaam geüpload kan worden. Hiermee zou je dus feitelijk oneindig kunnen voortleven en kunnen wisselen van lichamen. Er is alleen één maar, wanneer je schijf of hoofd onherstelbaar beschadigd raakt is deze voorgoed verloren en ben je dus in feite dood. Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek van Richard K. Morgan en is de duurste Netflix serie ooit. Met een tien afleveringen tellend eerste seizoen en zes á zeven miljoen budget per aflevering belooft het heel wat te worden, maar kunnen de makers de verwachtingen waarmaken?

Pas aan het eind van de eerste aflevering wordt alles wel aardig duidelijk en begin je een beetje te begrijpen welke kant het verhaal op zal gaan.

Hoofdpersoon in Altered Carbon is Takeshi Kovacs (gespeeld door Joel Kinnaman bekend uit House of Cards en Will Yun Lee bekend uit Hawaii Five 0), een huurling die gedurende zijn leven de nodige vijanden heeft gemaakt. Zo’n 250 jaar eerder is hij opgepakt en als enige overlevende van een langdurige oorlog in een soort van gevangenis-opslag beland. In het jaar 2384 is hij opgekocht door één van de rijkste en oudste nog levende mensen op aarde en krijgt hij een nieuw lichaam, een zogenaamde sleeve, aangemeten. Eenmaal aangekomen bij zijn nieuwe baas Laurens Bancroft (James Purefoy, The Following) hoort hij zijn bijzondere nieuwe missie. Er wordt hem gevraagd een moord op te lossen. Kovacs moet bepalen of hij deze taak op zich wil nemen in een voor hem compleet nieuwe wereld, of dat hij terug gaat naar de gevangenis-opslag om daar oneindig vastgehouden te worden.

[image-96590]

Het begin van deze serie is eigenlijk maar met één woord te omschrijven, vaag! Je lijkt middenin een verhaal te vallen en hebt best wel even nodig om alles wat er gebeurt te begrijpen. Deze mystiek heeft zo z’n charme maar wekte bij mij in het begin vooral irritaties op. Ik vond het hierdoor moeilijk om in het verhaal meegezogen te worden en echt een relatie op te bouwen met de karakters. Pas aan het eind van de eerste aflevering wordt alles wel aardig duidelijk en begin je een beetje te begrijpen welke kant het verhaal op zal gaan. Maar van echte spanning of drama is dan nog geen sprake geweest. Of dit te maken heeft met het matige acteerwerk durf ik niet te zeggen, maar ook dat was iets wat mij opviel. Slecht was het nu ook weer niet, maar ik heb zeker beter gezien. Daarnaast werd bijzonder vaak het woord fuck gebruikt tijdens deze pilot episode, iets wat je wel vaker hoort bij Amerikaanse betaal-tv series. In dit geval was het echter soms compleet onnodig en leek het meer een vast stopwoord te worden dan een emotie waaraan waarde gehecht kon worden.

Iets in mij is erg benieuwd naar het vervolg en kon de sfeer wel waarderen.

De wereld is een harde plek geworden waarvan we tijdens deze eerste aflevering ook al een klein stukje mee krijgen. Zo zien we dat niet iedereen het eens is met het sleeve-beleid en het oneindige leven dat sommige mensen nu leiden. En dat een geschikte sleeve ook niet voor iedereen is weggelegd. Politieagente Kristin Ortega (Martha Higareda) heeft al gauw haar vizier op Kovacs gezet na diens vrijlating. Ze vertrouwt hem niet en gelooft bovendien niet in de missie die zijn nieuwe baas voor hem heeft. Kovacs is ondertussen overmand door herinneringen uit het verleden aan zijn familie en thuisplaneet. Deze herinneringen helpen hem op den duur echter ook de wereld om hem heen beter te begrijpen en uiteindelijk een beslissing te nemen over zijn toekomst. De nieuwsgierigheid van Ortega is leuk en komt ook dicht bij het gevoel wat de kijker heeft tijdens het kijken van de serie. Jammer is alleen dat ik persoonlijk af en toe wat moeite had om haar te verstaan vanwege haar zware accent, maar gelukkig hebben we hier ondertiteling voor.

Gevoelsmatig werd ik alle kanten op geslingerd deze eerste aflevering. Iets in mij is erg benieuwd naar het vervolg en kon de sfeer wel waarderen. Maar tegelijkertijd vind ik dit begin ook te magertjes om de kijker echt te boeien en miste ik teveel om de serie nu aan te kunnen prijzen. Het verhaal heeft zeker potentie, met name de special-effects en graphics waren prachtig en ook het plot zou nog wel eens verrassend goed kunnen uitpakken. Maar voor een eerste aflevering was het allemaal toch net niet goed genoeg. Het grote voordeel is wel dat alle afleveringen van Altered Carbon in één keer zijn geïntroduceerd en bingewatchen dan ook een goede optie is. Wellicht kijkt het verhaal beter weg als een soort van lange film en heeft het ietwat meer tijd nodig om echt goed van start te komen. Er is echter maar één manier om daar achter te komen… Wat dat betreft zou ik de show dan ook nog wel een tweede kans geven, vandaar een voldoende als eindcijfer!