Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
The Lawyer - Seizoen 1
Sommige gebeurtenissen werpen hun schaduw ver vooruit, maar omgekeerd geldt hetzelfde: dingen die ons in het verleden overkomen zijn kunnen nog een leven lang doorwerken. ‘Life events’ noemen we die. Voor Frank Nordling (Alexander Karim) en zijn stiefzus Sara (Malin Buska), de hoofdpersonen in de Zweeds-Deense serie ‘The Lawyer’ (Advokaten), was dat de gewelddadige dood van hun ouders, die voor hun ogen in hun auto werden opgeblazen. Dat dit onmogelijk een dramatisch ongeluk kon zijn, was wel duidelijk en dat heeft met name Sara’s leven sterk beïnvloed. Hoewel ze al jaren een baan bij de politie van Malmö heeft en ‘normaal’ lijkt te functioneren, is ze feitelijk in privé-opzicht een loser. Ze is verslaafd aan heroïne, wat heeft geleid tot een breuk met haar partner én met haar zoontje, die weinig moet hebben van zijn onvoorspelbare moeder.
Frank daarentegen lijkt zijn leven beter op de rit te hebben. Hij is een alom gerespecteerd advocaat, die stevig in zijn schoenen staat en een glansrijke carrière voor zich lijkt te hebben. Maar dat verandert als Sara ontdekt dat het procesverbaal van de dood van hun ouders gemanipuleerd is; iemand wilde destijds blijkbaar iets verbergen.
Vanaf dat moment wordt alles anders, ook voor Frank. Hij ontdekt dat de dader gezocht moet worden in de kringen rond Thomas Waldman (Thomas Bo Larsen). Waldman is ogenschijnlijk een succesvol zakenman, maar in werkelijkheid is hij een zware crimineel die er al jaren in slaagt uit handen van de politie te blijven, mede dankzij het ‘handige’ optreden van Sven-Erik Wisén (Nicolaj Kopernikus). Wisén staat aan het hoofd van een befaamd advocatenkantoor en wanneer uitgerekend hij Frank een baan aanbiedt, aarzelt deze geen moment: bij Wisén moet bewijsmateriaal tegen Waldman te vinden zijn.
Gemakkelijk gaat dat echter niet. Walmans activiteiten worden zorgvuldig afgeschermd en het kost Frank dan ook de nodige moeite om in diens leven door te dringen. Bijvoorbeeld door met geoorloofde én ongeoorloofde middelen rechtszaken te winnen tegen mensen die op de een of andere manier met Waldmans praktijken verbonden zijn. Hij wint er Waldmans vertrouwen mee, maar wordt tegelijkertijd steeds meer een advocaat van kwade zaken.
Intussen maken we uitgebreid kennis met de wereld achter Waldmans façade van schone schijn. Met het merkwaardige verloop van de relatie met zijn vriendin, en met zijn ex, met zijn zorgen over zijn dochter, die een bipolaire stoornis heeft, en met de lijfwachten die altijd in zijn buurt zijn en niet alleen tot taak hebben hun opdrachtgever te beschermen. Zij moeten ook, als dat nodig is, met diens belagers afrekenen. Vooral Markos (Johannes Larssen) onderscheidt zich in dit opzicht. Hij is fanatiek en meedogenloos, wat ook Sara op een kwade dag ondervindt. Markos ontdekt dat zij een van Waldmans belangrijkste tegenstanders blijkt te zijn en dan kent Waldman geen pardon: hij moet haar uit de weg laten ruimen.
The Lawyer is een van de nieuwste producties uit de koker van thriller-beroemdheden Jens Lapidus, Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt. De eerste tekende voor het scenario, de andere twee voor de productie. Zij zijn ook verantwoordelijk voor de kaskraker The Bridge en dus mag je als kijker wel het nodige kwaliteitsvuurwerk verwachten. Tot op zekere hoogte is dat ook zo, al vind ik de verhaalverwikkelingen in The Bridge logischer dan in The Lawyer. Het toeval speelt regelmatig een belangrijke rol en dat leidt soms tot behoorlijk ongeloofwaardige scenes.
Ook de ontwikkeling die Frank Nordling doormaakt, is er een van meer naar minder overtuigend. Hij wordt aanvankelijk neergezet als een gewiekst jurist die niet schuwt de grenzen van het toelaatbare op te zoeken maar tenminste altijd te weten waar hij mee bezig is; hij heeft aanvankelijk een duidelijk plan. Gaandeweg blijft daarvan niet meer zo heel veel over. Frank weet het aan het eind ook niet meer en dat leidt uiteindelijk tot een verrassende ontknoping.
The Lawyer is een spannende serie die tien afleveringen van vijfenveertig minuten telt. Dat is best lang, gerekend naar de huidige maatstaven, maar je verveelt je als kijker geen moment. Sterker nog, de serie leent zich uitstekend voor een weekendje binge-watching. Dat wil overigens niet zeggen dat de serie zich kwalitatief laat vergeleken met het eerdergenoemde The Bridge; de makers hadden daarvoor te veel kunstgrepen nodig. En eerlijk gezegd vond ik de rol van Frank Nordling minder overtuigend dan die van zijn zus Sara. Met haar obsessie, haar twijfels, haar onmacht en haar verdriet is zij veel meer een ‘round character’ dan degene aan wie de serie haar naam ontleent.
Zonder onnodig veel weg te geven over de afloop van het verhaal, kan ik toch alvast wel vertellen dat dit deels een open einde heeft. De kenners van het genre weten dan dat dit maar één doel heeft: de basis te leggen voor een tweede seizoen. Ik verwacht dat dat er ook wel zal komen.
Volg AdvokatenFrank daarentegen lijkt zijn leven beter op de rit te hebben. Hij is een alom gerespecteerd advocaat, die stevig in zijn schoenen staat en een glansrijke carrière voor zich lijkt te hebben. Maar dat verandert als Sara ontdekt dat het procesverbaal van de dood van hun ouders gemanipuleerd is; iemand wilde destijds blijkbaar iets verbergen.
Vanaf dat moment wordt alles anders, ook voor Frank. Hij ontdekt dat de dader gezocht moet worden in de kringen rond Thomas Waldman (Thomas Bo Larsen). Waldman is ogenschijnlijk een succesvol zakenman, maar in werkelijkheid is hij een zware crimineel die er al jaren in slaagt uit handen van de politie te blijven, mede dankzij het ‘handige’ optreden van Sven-Erik Wisén (Nicolaj Kopernikus). Wisén staat aan het hoofd van een befaamd advocatenkantoor en wanneer uitgerekend hij Frank een baan aanbiedt, aarzelt deze geen moment: bij Wisén moet bewijsmateriaal tegen Waldman te vinden zijn.
Gemakkelijk gaat dat echter niet. Walmans activiteiten worden zorgvuldig afgeschermd en het kost Frank dan ook de nodige moeite om in diens leven door te dringen. Bijvoorbeeld door met geoorloofde én ongeoorloofde middelen rechtszaken te winnen tegen mensen die op de een of andere manier met Waldmans praktijken verbonden zijn. Hij wint er Waldmans vertrouwen mee, maar wordt tegelijkertijd steeds meer een advocaat van kwade zaken.
Intussen maken we uitgebreid kennis met de wereld achter Waldmans façade van schone schijn. Met het merkwaardige verloop van de relatie met zijn vriendin, en met zijn ex, met zijn zorgen over zijn dochter, die een bipolaire stoornis heeft, en met de lijfwachten die altijd in zijn buurt zijn en niet alleen tot taak hebben hun opdrachtgever te beschermen. Zij moeten ook, als dat nodig is, met diens belagers afrekenen. Vooral Markos (Johannes Larssen) onderscheidt zich in dit opzicht. Hij is fanatiek en meedogenloos, wat ook Sara op een kwade dag ondervindt. Markos ontdekt dat zij een van Waldmans belangrijkste tegenstanders blijkt te zijn en dan kent Waldman geen pardon: hij moet haar uit de weg laten ruimen.
The Lawyer is een van de nieuwste producties uit de koker van thriller-beroemdheden Jens Lapidus, Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt. De eerste tekende voor het scenario, de andere twee voor de productie. Zij zijn ook verantwoordelijk voor de kaskraker The Bridge en dus mag je als kijker wel het nodige kwaliteitsvuurwerk verwachten. Tot op zekere hoogte is dat ook zo, al vind ik de verhaalverwikkelingen in The Bridge logischer dan in The Lawyer. Het toeval speelt regelmatig een belangrijke rol en dat leidt soms tot behoorlijk ongeloofwaardige scenes.
Ook de ontwikkeling die Frank Nordling doormaakt, is er een van meer naar minder overtuigend. Hij wordt aanvankelijk neergezet als een gewiekst jurist die niet schuwt de grenzen van het toelaatbare op te zoeken maar tenminste altijd te weten waar hij mee bezig is; hij heeft aanvankelijk een duidelijk plan. Gaandeweg blijft daarvan niet meer zo heel veel over. Frank weet het aan het eind ook niet meer en dat leidt uiteindelijk tot een verrassende ontknoping.
The Lawyer is een spannende serie die tien afleveringen van vijfenveertig minuten telt. Dat is best lang, gerekend naar de huidige maatstaven, maar je verveelt je als kijker geen moment. Sterker nog, de serie leent zich uitstekend voor een weekendje binge-watching. Dat wil overigens niet zeggen dat de serie zich kwalitatief laat vergeleken met het eerdergenoemde The Bridge; de makers hadden daarvoor te veel kunstgrepen nodig. En eerlijk gezegd vond ik de rol van Frank Nordling minder overtuigend dan die van zijn zus Sara. Met haar obsessie, haar twijfels, haar onmacht en haar verdriet is zij veel meer een ‘round character’ dan degene aan wie de serie haar naam ontleent.
Zonder onnodig veel weg te geven over de afloop van het verhaal, kan ik toch alvast wel vertellen dat dit deels een open einde heeft. De kenners van het genre weten dan dat dit maar één doel heeft: de basis te leggen voor een tweede seizoen. Ik verwacht dat dat er ook wel zal komen.
Reacties (0)