Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
A'DAM - E.V.A - Seizoen 3
In 2011 werd het eerste seizoen van de mozaïekserie A'dam-E.V.A. (ook wel: Amsterdam En Vele Anderen) uitgezonden. Een serie over de liefde en het leven in Amsterdam met daarin centraal enkele personages en hun verbondenheid met een veelvoud aan andere personages, zoals stadgenoten, familie en toevallige passanten. Door kijkers en critici werd de serie enthousiast ontvangen en een vervolg kon dan ook niet uitblijven. In 2014 verscheen het tweede seizoen, waarna het derde en laatste seizoen eind 2016 werd uitgezonden. Hoewel de serie minder kijkers trekt dan kijkcijferkanonnen als Flikken Maastricht, is A'dam-E.V.A. een serie die ver boven de gemiddelde Nederlandse serie uitsteekt. Presentatrice Hanneke Groenteman noemde onlangs de serie in De Wereld Draait Door zelfs 'de beste Nederlandse serie ooit'. Dit schept hoge verwachtingen voor het derde seizoen, die volledig worden ingelost. A'dam-E.V.A. is misschien niet de beste Nederlandse serie ooit, de serie komt heel erg dicht in de buurt met dit bijzonder sterke laatste seizoen.
In het derde seizoen volgen we opnieuw het leven van Adam de Heer (Teun Luijkx, &ME) en Eva van Amstel (Eva van de Wijdeven, Penoza). Nadat ze in de eerste seizoenen onder andere gingen samenwonen, niét trouwden en een kind kregen, besluiten ze in het derde seizoen om twee pleegkinderen uit een instabiel gezin in huis te nemen. Eva's beste vriend Harm-Jan (Rick Paul van Mulligen, Rundfunk) gaat in dit seizoen met zijn vriend Jerom (Rutger Remkes, Het zwijgen) op zoek naar een geschikte draagmoeder voor hun kindje. Daarnaast is er opnieuw veel ruimte voor een veelvloed aan willekeurige personages in de stad Amsterdam, die onderling vaak met elkaar verbonden blijken. Elke aflevering bestaat, naast de doorlopende verhaallijnen van Adam, Eva en hun familie en vrienden, uit diverse op zichzelf staande verhalen. Naar gebruik wordt vrijwel elke aflevering afgesloten met een andere uitvoering van het lied 'Ik kan blijven kijken (naar jou Amsterdam)", oorspronkelijk uitgevoerd door Peter Beense. Dit seizoen nemen onder andere Willeke Alberti en Diggy Dex een eigen versie van het nummer voor hun rekening.
De serie A'dam - E.V.A. krijgt veel lof van zowel critici als kijkers en dat is volkomen terecht. Het is inderdaad een van de meest originele en mooie Nederlandse series die ik ooit zag. Ten eerste is het erg fijn dat de makers bewust kiezen voor (grotendeels) minder bekende acteurs. Het is fijn om eens andere acteurs aan het werk te zien, de makers hadden immers net zo goed weer kunnen kiezen voor acteurs als Huub Stapel of Carice van Houten. Niets ten nadele van deze acteurs, maar het is een verademing om eens kennis te maken met minder bekende acteurs, of talenten die mogelijk uit kunnen groeien tot goede acteurs. Zo vielen mij bijvoorbeeld de pleegkinderen van Adam en Eva, Mingus (Shahine el Hamus, Mouna's keuken) en Patty (Susan Radder, Horizon), in zeer positieve zin op. Zij ontpopten zich wat mij betreft als sterke acteertalenten waar we hopelijk meer van gaan zien in de toekomst.
Het acteerwerk onder de vaste personages is erg goed. De acteurs zijn na drie seizoenen zeer sterk gegroeid in hun rollen en ze voorzien hun personages bovendien van een laag realisme. Zo is Eva van de Wijdeven in het dagelijks leven, net als in de serie, werkzaam als vrijwilligster bij een voedselbank en heeft Rick Paul van Mulligen (Harm-Jan), net als in de serie, in 'het echte leven' ook een kind met zijn vriend gekregen via een draagmoeder. Het geeft de serie een fijn soort realisme mee, waardoor je je als kijker ook makkelijker kunt identificeren met de personages.
Een ander fijn punt aan de serie is de diversiteit in locaties, personages en verhaallijnen. Dit is een belangrijke pijler onder de kwaliteit van de serie. De makers tonen zowel het mooie Amsterdam zoals we dat grotendeels kennen, maar ook de rafelrandjes van de stad en de minder bekende plekken. De schoonheid van Amsterdam wordt benadrukt, maar ook de schaduwzijden komen ruimschoots en treffend aan bod, zoals een goedgelovige jonge vrouw die door toeristen wordt opgelicht en een oude vrouw die in de immense drukte wordt aangereden door niet oplettende, fietsende toeristen.
De verscheidenheid aan personages is ook een verademing ten aanzien van andere series. Waar andere series of films nog wel eens teveel blijven hangen aan blanke, heteroseksuele personages , is er in A'dam-E.V.A. wel sprake van een divers scala. De makers schetsen een écht beeld van Amsterdam, met al zijn diversiteit en bewoners, in plaats van het gepolijste, ansichtkaart-achtige beeld dat in andere Nederlandse films of series nog wel eens te zien is.
Met het derde seizoen van A'dam-E.V.A. is er ook een einde gekomen aan de serie. Dit is wat mij betreft jammer, maar ik vind het aan de andere kant dapper dat de schrijvers durven te stoppen op het hoogtepunt. De serie werd per seizoen steeds een stukje beter, maar volgens regisseur Norbert ter Hall en schrijver Robert Alberdingk Thijm is het verhaal klaar en hebben ze de personages genoeg laten beleven. Hoewel ik denk dat er best nog rek in de serie had gezeten, valt dit de makers niet kwalijk te nemen. Ze hebben met A'dam-E.V.A. een van de mooiste Nederlandse series gemaakt die ik tot nu toe zag. Hoewel de verhaallijnen zeker niet altijd vrolijk zijn of met een happy end eindigen, is het een serie die meer dan eens vrolijk stemt en ook meer dan eens ontroert. In deze woelige en onstuimige tijden is A'dam-E.V.A een absolute verademing. Het biedt daarnaast, geheel tegen de huidige tijdsgeest in, een blik op de wereld die niet slechts kijkt naar het negatieve in de wereld, maar ook naar de mooie dingen van het leven, met de nadruk op liefde en het doorgeven van liefde. Het derde seizoen is een bijzonder sluitstuk van een bijzondere serie. Het sentiment is nergens vals, de thema's zijn actueel en relevant en de serie eert Amsterdam in al zijn vormen. Het eindoordeel kan daarom alleen maar positief zijn.
Volg A'DAM - E.V.A.In het derde seizoen volgen we opnieuw het leven van Adam de Heer (Teun Luijkx, &ME) en Eva van Amstel (Eva van de Wijdeven, Penoza). Nadat ze in de eerste seizoenen onder andere gingen samenwonen, niét trouwden en een kind kregen, besluiten ze in het derde seizoen om twee pleegkinderen uit een instabiel gezin in huis te nemen. Eva's beste vriend Harm-Jan (Rick Paul van Mulligen, Rundfunk) gaat in dit seizoen met zijn vriend Jerom (Rutger Remkes, Het zwijgen) op zoek naar een geschikte draagmoeder voor hun kindje. Daarnaast is er opnieuw veel ruimte voor een veelvloed aan willekeurige personages in de stad Amsterdam, die onderling vaak met elkaar verbonden blijken. Elke aflevering bestaat, naast de doorlopende verhaallijnen van Adam, Eva en hun familie en vrienden, uit diverse op zichzelf staande verhalen. Naar gebruik wordt vrijwel elke aflevering afgesloten met een andere uitvoering van het lied 'Ik kan blijven kijken (naar jou Amsterdam)", oorspronkelijk uitgevoerd door Peter Beense. Dit seizoen nemen onder andere Willeke Alberti en Diggy Dex een eigen versie van het nummer voor hun rekening.
De serie A'dam - E.V.A. krijgt veel lof van zowel critici als kijkers en dat is volkomen terecht. Het is inderdaad een van de meest originele en mooie Nederlandse series die ik ooit zag. Ten eerste is het erg fijn dat de makers bewust kiezen voor (grotendeels) minder bekende acteurs. Het is fijn om eens andere acteurs aan het werk te zien, de makers hadden immers net zo goed weer kunnen kiezen voor acteurs als Huub Stapel of Carice van Houten. Niets ten nadele van deze acteurs, maar het is een verademing om eens kennis te maken met minder bekende acteurs, of talenten die mogelijk uit kunnen groeien tot goede acteurs. Zo vielen mij bijvoorbeeld de pleegkinderen van Adam en Eva, Mingus (Shahine el Hamus, Mouna's keuken) en Patty (Susan Radder, Horizon), in zeer positieve zin op. Zij ontpopten zich wat mij betreft als sterke acteertalenten waar we hopelijk meer van gaan zien in de toekomst.
Het acteerwerk onder de vaste personages is erg goed. De acteurs zijn na drie seizoenen zeer sterk gegroeid in hun rollen en ze voorzien hun personages bovendien van een laag realisme. Zo is Eva van de Wijdeven in het dagelijks leven, net als in de serie, werkzaam als vrijwilligster bij een voedselbank en heeft Rick Paul van Mulligen (Harm-Jan), net als in de serie, in 'het echte leven' ook een kind met zijn vriend gekregen via een draagmoeder. Het geeft de serie een fijn soort realisme mee, waardoor je je als kijker ook makkelijker kunt identificeren met de personages.
Een ander fijn punt aan de serie is de diversiteit in locaties, personages en verhaallijnen. Dit is een belangrijke pijler onder de kwaliteit van de serie. De makers tonen zowel het mooie Amsterdam zoals we dat grotendeels kennen, maar ook de rafelrandjes van de stad en de minder bekende plekken. De schoonheid van Amsterdam wordt benadrukt, maar ook de schaduwzijden komen ruimschoots en treffend aan bod, zoals een goedgelovige jonge vrouw die door toeristen wordt opgelicht en een oude vrouw die in de immense drukte wordt aangereden door niet oplettende, fietsende toeristen.
De verscheidenheid aan personages is ook een verademing ten aanzien van andere series. Waar andere series of films nog wel eens teveel blijven hangen aan blanke, heteroseksuele personages , is er in A'dam-E.V.A. wel sprake van een divers scala. De makers schetsen een écht beeld van Amsterdam, met al zijn diversiteit en bewoners, in plaats van het gepolijste, ansichtkaart-achtige beeld dat in andere Nederlandse films of series nog wel eens te zien is.
Met het derde seizoen van A'dam-E.V.A. is er ook een einde gekomen aan de serie. Dit is wat mij betreft jammer, maar ik vind het aan de andere kant dapper dat de schrijvers durven te stoppen op het hoogtepunt. De serie werd per seizoen steeds een stukje beter, maar volgens regisseur Norbert ter Hall en schrijver Robert Alberdingk Thijm is het verhaal klaar en hebben ze de personages genoeg laten beleven. Hoewel ik denk dat er best nog rek in de serie had gezeten, valt dit de makers niet kwalijk te nemen. Ze hebben met A'dam-E.V.A. een van de mooiste Nederlandse series gemaakt die ik tot nu toe zag. Hoewel de verhaallijnen zeker niet altijd vrolijk zijn of met een happy end eindigen, is het een serie die meer dan eens vrolijk stemt en ook meer dan eens ontroert. In deze woelige en onstuimige tijden is A'dam-E.V.A een absolute verademing. Het biedt daarnaast, geheel tegen de huidige tijdsgeest in, een blik op de wereld die niet slechts kijkt naar het negatieve in de wereld, maar ook naar de mooie dingen van het leven, met de nadruk op liefde en het doorgeven van liefde. Het derde seizoen is een bijzonder sluitstuk van een bijzondere serie. Het sentiment is nergens vals, de thema's zijn actueel en relevant en de serie eert Amsterdam in al zijn vormen. Het eindoordeel kan daarom alleen maar positief zijn.
Reacties (1)