The Librarians - Seizoen 1

Wanneer ik als recensent een cijfer geef aan een serie, laat ik altijd twee dingen meetellen: hoeveel heb ik van het kijken naar deze serie genoten en wat is de kwaliteit van de serie: is het vernieuwend of bijzonder? Zijn het camerawerk, acteerwerk en de verhaallijnen goed?

Normaal komen deze twee dingen toch wel redelijk overeen, maar bij deze serie vond ik het echt moeilijk om een goed, representatief cijfer te geven. De serie is namelijk cliché, voorspelbaar en overdreven geacteerd. Dit zijn allemaal dingen waar ik een serie normaal gesproken op zou afrekenen en afschrijven. Toch is het cijfer boven aan de pagina een ruime voldoende. The Librarians doet kennelijk toch iets goed?

In The Librarians volgen we een team van aspirant-bibliothecarissen die de wereld elke dag weer moeten redden van kwade magie. We hebben hoofd-librarian Flynn Carsen (Noah Wyle, ER), die aan het begin van het seizoen de bibliotheek kwijtraakt. Hij is dan ook, tot mijn teleurstelling, het grootste deel van het seizoen niet aanwezig. Flynn wordt bijgestaan door Guardian (beschermer van bibliothecaris) Eve Baird (Rebecca Romijn, King & Maxwell). Het verhaal begint wanneer zij wordt aangewezen door de bibliotheek om Flynn te beschermen tijdens zijn missies. Al snel komen die twee erachter dat mensen die ook bibliothecaris hadden kunnen worden, in gevaar zijn. Ze redden Jake Stone (Christian Kane, Leverage), arbeider van het platteland met een IQ van 190, Cassandra Cillian (Lindy Booth, Relic Hunter) wiskundewonder en Ezekiel Jones (John Kim, Neighbours), meesterdief.

Vanaf dat moment vormen zij en Baird een team dat onze wereld veilig moet houden van kwade magie. Daarbij worden ze nog bijgestaan door Jenkins (John Larroquette, Boston Legal), die in een soort mini-bibliotheek werkt. Ze reizen de wereld rond met een portaal en bestrijden magie met nog meer magie. De verhalen zijn nogal simpel en ontzettend voorspelbaar, maar wel leuk om te volgen. De special effects zijn vrij dramatisch, maar ja, wat wil je ook met een seriebudget?

Verder wordt er nogal overdreven geacteerd, zijn de verhalen overdreven en is eigenlijk alles overdreven (iets waar ik me normaal kapot aan erger), maar hier werkt het eigenlijk wel goed. Het is gewoon grappig op een positieve manier. Eigenlijk was het best wel leuk. Ik heb me wel oprecht geërgerd aan het acteerwerk van Romijn. Zij was soms zo vervelend dat je het liefst de televisie uit zou willen zetten. Dat de chemie tussen haar en Wyle ontbreekt is ook erg jammer.

Dus dan komen we weer terug bij het probleem waar ik het aan het begin van deze recensie over had. Wat is nu belangrijker om de lezers te laten weten: hoeveel jij er zelf van genoten hebt of hoeveel je er van genoten zou moeten hebben, afgaande op de kwaliteit?

Ik heb er maar voor gekozen allebei te doen en jullie dan zelf te laten kiezen wat je eruit wilt halen. Kwalitatief was de serie namelijk gewoonweg niet zo goed, maar ik vond het toch hartstikke leuk om naar te kijken. Twijfel je nog? Kijk gewoon eens naar de eerste aflevering en maak dan je keuze. Deze is namelijk representatief genoeg voor de stijl van de serie en je kunt dan gelijk zien of je het een beetje kunt waarderen.

Ik vond het dus in ieder geval leuk en ga dan ook zeker kijken naar het volgende seizoen (de serie is namelijk al vernieuwd!). Om de zaken nog een beetje te relativeren: mijn zus is weer heel erg blij dat het eerste seizoen is afgelopen en dat ze hier niet meer naar hoeft te kijken.