8
Nienke de Boode geeft "Criminal Minds - Seizoen 2" een 8.
Geschreven door Nienke de Boode op 19 Maart 2015.
Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Criminal Minds - Seizoen 2
De echte crime liefhebber kent deze serie natuurlijk al: Criminal Minds. Echter, deze serie onderscheidt zich van de vele anderen in dit genre door de onverbloemde gruwelijkheid van de misdaden die gepleegd worden (die natuurlijk wel op z’n Amerikaans in beeld worden gebracht: (bijna) niet). Seriemoordenaars, kidnappers en psychopaten; ze komen allemaal voorbij en van allen wordt er diep in het brein gegraven om de achterliggende motieven te ontdekken.
Dit seizoen gaat verder waar het vorige seizoen met een enorme cliffhanger eindigde: The Fisher King. De taak van het team is het vinden van de King en dat brengt nog wel de nodige problemen met zich mee voor het team.
Dit team is overigens een groep van FBI profilers. Zij maken elke aflevering een psychologisch profiel van de dader, waarin onder andere een schatting wordt gemaakt van zijn/haar leeftijd, geslacht en verleden. Wat heeft deze misdaden veroorzaakt? Waar zou de dader zich schuilhouden? En wie zou het volgende slachtoffer kunnen worden?
Het team, bij de FBI bekend als BAU (Behavorial Analasys Unit), staat onder leiding van Agent Aaron Hotchner (Thomas Gibson, Dharma & Greg), een serieuze man en goede leider. Daarnaast hebben we agent Jennifer Jareau (A. J. Cook, Final Destination 2), ook wel bekend als JJ en de enige van het team die geen profiler is. Zij kiest elke week de zaak uit die behandeld gaat worden. Verder is er Jason Gideon (Mandy Patinkin, Homeland), een ervaren profiler, Ella Greenaway (Lola Glaudini, NYPD Blue), gespecialiseerd in seksmisdaden, en Derek Morgan (Shemar Moore, The Young and the Restless), een vrolijke man die voor een beetje luchtigheid zorgt. Een speciale vermelding vraagt Dr. Spencer Reid (Matthew Gray Gubler, (500) Days of Summer), de genie uit de serie: een erg grappig karakter. Ze worden ondersteund door computergenie en hacker Penelope Garcia (Kirsten Vangsness, Pretty the Series).
Elke aflevering is opgebouwd volgens hetzelfde vaste patroon: een zaak wordt geïntroduceerd, het team vliegt over in een supermooi vliegtuig (daar wil ik ook wel mee op vakantie!) en wordt daar ingelicht door de lokale politie. Na een grondig onderzoek volgt wat bij ons thuis de ‘kwik-kwek-en-kwak’-scene wordt genoemd (omdat ze elkaars zinnen afmaken, net zoals Kwik, Kwek en Kwak, de neefjes van Donald Duck). Het profiel wordt dan gedeeld met de politieagenten. Daarna volgt een arrestatie en een wijze les.
Lekker voorspelbaar dus, maar dat neemt niet weg dat dit toch een erg goede serie is. Allereerst is er het sterke psychologische effect wat de serie heeft. Het gaat niet zozeer om de moord zelf, maar om de gruwelijkheden eromheen. Tot wat voor verschrikkelijke dingen zijn mensen in staat? Hoe verknipt kan iemand zijn? Het is zeker geen serie voor mensen die makkelijk bang zijn, want binnenkort zie je overal seriemoordenaars.
Er is ook spanning in elke aflevering aanwezig. Die is mede veroorzaakt door de gruwelijkheid van de zaken, maar dat is niet het enige. Soms weten wij als kijkers al vanaf het begin wat er aan de hand is en soms weten we het aan het einde nog niet. Dat zorgt ervoor dat er in dit vaste patroon toch enige diversiteit is en daarnaast vooral dat je geïnteresseerd blijft.
In het midden van dit seizoen zijn er twee spannende afleveringen waarvan de gevolgen in de rest van het seizoen nog aanwezig blijven. Dat brengt het gehele seizoen naar een hoger niveau. Verder is er geen hele duidelijke rode lijn wat wel weer jammer is.
Ten slotte zijn er nog de leuke dialogen tussen Morgan en Garcia die het af en toe net wat luchtiger maken zodat het allemaal niet te zwaar wordt. Ook Reid draagt daar aan bij met zijn bijna autistische manier van doen. Dit beetje luchtigheid zorgt ervoor dat de serie niet alleen maar zwaar is.
Zoals het vorige seizoen eindigde met een spannende cliffhanger, heeft dit seizoen er ook eentje. Die zorgt er wel voor dat je verder wilt kijken. Gelukkig kan dat dan ook, want seizoen 3 is al een tijd geleden verschenen. Daarnaast wordt het elke woensdagavond op Veronica uitgezonden. Mijn advies: als je tegen een zware serie kan, zeker een keertje proberen!
Dit seizoen gaat verder waar het vorige seizoen met een enorme cliffhanger eindigde: The Fisher King. De taak van het team is het vinden van de King en dat brengt nog wel de nodige problemen met zich mee voor het team.
Dit team is overigens een groep van FBI profilers. Zij maken elke aflevering een psychologisch profiel van de dader, waarin onder andere een schatting wordt gemaakt van zijn/haar leeftijd, geslacht en verleden. Wat heeft deze misdaden veroorzaakt? Waar zou de dader zich schuilhouden? En wie zou het volgende slachtoffer kunnen worden?
Het team, bij de FBI bekend als BAU (Behavorial Analasys Unit), staat onder leiding van Agent Aaron Hotchner (Thomas Gibson, Dharma & Greg), een serieuze man en goede leider. Daarnaast hebben we agent Jennifer Jareau (A. J. Cook, Final Destination 2), ook wel bekend als JJ en de enige van het team die geen profiler is. Zij kiest elke week de zaak uit die behandeld gaat worden. Verder is er Jason Gideon (Mandy Patinkin, Homeland), een ervaren profiler, Ella Greenaway (Lola Glaudini, NYPD Blue), gespecialiseerd in seksmisdaden, en Derek Morgan (Shemar Moore, The Young and the Restless), een vrolijke man die voor een beetje luchtigheid zorgt. Een speciale vermelding vraagt Dr. Spencer Reid (Matthew Gray Gubler, (500) Days of Summer), de genie uit de serie: een erg grappig karakter. Ze worden ondersteund door computergenie en hacker Penelope Garcia (Kirsten Vangsness, Pretty the Series).
Elke aflevering is opgebouwd volgens hetzelfde vaste patroon: een zaak wordt geïntroduceerd, het team vliegt over in een supermooi vliegtuig (daar wil ik ook wel mee op vakantie!) en wordt daar ingelicht door de lokale politie. Na een grondig onderzoek volgt wat bij ons thuis de ‘kwik-kwek-en-kwak’-scene wordt genoemd (omdat ze elkaars zinnen afmaken, net zoals Kwik, Kwek en Kwak, de neefjes van Donald Duck). Het profiel wordt dan gedeeld met de politieagenten. Daarna volgt een arrestatie en een wijze les.
Lekker voorspelbaar dus, maar dat neemt niet weg dat dit toch een erg goede serie is. Allereerst is er het sterke psychologische effect wat de serie heeft. Het gaat niet zozeer om de moord zelf, maar om de gruwelijkheden eromheen. Tot wat voor verschrikkelijke dingen zijn mensen in staat? Hoe verknipt kan iemand zijn? Het is zeker geen serie voor mensen die makkelijk bang zijn, want binnenkort zie je overal seriemoordenaars.
Er is ook spanning in elke aflevering aanwezig. Die is mede veroorzaakt door de gruwelijkheid van de zaken, maar dat is niet het enige. Soms weten wij als kijkers al vanaf het begin wat er aan de hand is en soms weten we het aan het einde nog niet. Dat zorgt ervoor dat er in dit vaste patroon toch enige diversiteit is en daarnaast vooral dat je geïnteresseerd blijft.
In het midden van dit seizoen zijn er twee spannende afleveringen waarvan de gevolgen in de rest van het seizoen nog aanwezig blijven. Dat brengt het gehele seizoen naar een hoger niveau. Verder is er geen hele duidelijke rode lijn wat wel weer jammer is.
Ten slotte zijn er nog de leuke dialogen tussen Morgan en Garcia die het af en toe net wat luchtiger maken zodat het allemaal niet te zwaar wordt. Ook Reid draagt daar aan bij met zijn bijna autistische manier van doen. Dit beetje luchtigheid zorgt ervoor dat de serie niet alleen maar zwaar is.
Zoals het vorige seizoen eindigde met een spannende cliffhanger, heeft dit seizoen er ook eentje. Die zorgt er wel voor dat je verder wilt kijken. Gelukkig kan dat dan ook, want seizoen 3 is al een tijd geleden verschenen. Daarnaast wordt het elke woensdagavond op Veronica uitgezonden. Mijn advies: als je tegen een zware serie kan, zeker een keertje proberen!
Over de auteur, Nienke de Boode
Ooit begon ze met het kijken van NCIS, CSI en Bones, daarna is de liefde voor het kijken van series uitgegroeid tot wat het is vandaag, met tientallen series die gevolgd moeten worden. Nu kan je Nienke altijd midden in de nacht wakker maken voor een goede crime serie, maar ze is ook zeker niet de beroerste om eens wat nieuws uit te proberen. Komedie en fantasy doen het ook altijd goed bij haar. Sinds oktober 2014 schrijft ze ook voor MijnSerie om haar liefde voor series en schrijven te combineren.
Meer recensies van Nienke de Boode
Reacties (2)